W Editors’a göre 2023’ün en iyi filmleri

2023 sonsuza kadar büyük Barbenheimer’ın yılı olarak tarihe geçebilir Tartışma (veya zevkinize bağlı olarak çift uzun metrajlı film), ancak bu, harika filmlere olan susuzluğumuzu giderecek çok sayıda başka film olmadığı anlamına gelmez. Mahkeme salonu dramasından popüler bir çocuk kitabının uyarlamasına kadar, devam eden grevlerin kuraklığında bile bu yıl herkes için bir şeyler vardı. Aşağıda, belirli bir sıra olmaksızın, W Editörün Yılın Favori Filmleri:

Bir düşüşün anatomisi

Bir düşüşün anatomisi kesinlikle ortalama prosedür draması değil. Filmin büyük bir kısmı kaotik bir Fransız mahkeme salonunda geçerken ve nihai karara varılırken seyirci, kocasının ölümünden Sandra’nın (Sandra Hülser’in canlandırdığı) sorumlu olup olmadığını merak ediyor. Görünüşe göre bu, performansıyla bu yıl Cannes’da Altın Palmiye ödülünü kazanan yönetmen Justine Triet’in bilinçli bir kararıydı. Bir düşüşün anatomisi yoğundur, bazen kafa karıştırıcıdır ve gerçekle kurgu arasındaki çizgiyi bulanıklaştırır. Ve onu bu kadar harika yapan da bu. —Matthew Velasco, haber yazarı

Geçmiş yaşamlar

Celine Song’un ilk yönetmenlik denemesi Geçmiş yaşamlar bana bir inişli çıkışlı duygu deneyimi yaşattı; kalp kırıklığı, mutluluk ve aradaki hemen hemen her şey. Filmin sonuna doğru bir sahne gerçekten nefesimi kesti ve birkaç gözyaşı dökmeme neden oldu. Başrol oyuncuları Greta Lee ve Teo Yoo, film boyunca olağanüstüler ve hiçbir şey söylemeden çok şey aktarabiliyorlar. Her ikisi de anlatıya büyük katkı sağlayan müziklere ve mükemmel sinematografiye özel övgüler düzüyor. –MV

Orada mısın Tanrım? Benim, Margaret

Bunu annemle gördüm ve ikimiz de Benny Safdie’nin baba olduğu konusunda hemfikirdik. —Ysenia Valdez, kıdemli sosyal medya editörü

Pasajlar

PasajlarFilmin temel konusu (uzun süreli eşcinsel ilişkisi olan bir erkeğin bir kadınla ilişkisi vardır), cinselliğin akışkanlığı üzerine çok modern bir meditasyon olduğu izlenimini verebilir. Hiç de öyle değil. Bunun yerine, kısa üst giyen bir sikik çocuk hakkında bir film. Veya, daha güzel bir şekilde ifade etmek gerekirse, kalp kırıklığıyla ilgili klasik bir hikaye, bunu yapan zehirli sanatçıya odaklanılarak (bu durumda birden çok kez) tersine çevrilir. Başrol oyuncusu Franz Rogowski’ye oyuncu olarak aşık olacaksınız ama filmin gergin, düşünceli final sahnesine kadar bencil film yönetmeninin başına çok kötü bir şey gelmesini umacaksınız. Film, güçlü gardırop seçimleri (yine: kısa üst, ancak trikolar harika) ve seks sahnelerinin filmin konusuna hiçbir katkı sağlamadığı fikrine bu yılın en büyük yanıtı olduğu için bonus puan alıyor. Birçoğu var ve bunlar temelde olay örgüsü. —Kyle Munzenrieder, kıdemli editör, haber ve strateji

Mayıs Aralık

Bazı açılardan, Natalie Portman ve Julianne Moore’un çağlar boyunca mutlak bir yıldız oyunculuğu var kişilik buluşuyor Ölmek Todd Hayne’in gevşek bir şekilde Mary Kay Letourneau’dan ilham alan tarzında yapılandırılmıştır Mayıs Aralıkama bu Riverdale Mezun Charles Melton, yürek burkan performansıyla sizi gizlice etkiliyor. Filmin sonunda ekrana her çıktığında gözyaşlarına boğuluyordum. Filmle ilgili verdiği her röportajı okurken gözlerim doluyor. Filmle her ödül kazandığında ağlıyorum. Melton karakterinin filmin gerçek kalbi olarak yavaş yavaş ortaya çıkışı, Samy Burch’un ustaca senaryosunun bir parçası; bize kolektif skandalımızı ve gerçek suç takıntımızı hatırlatıyor; bu genellikle yalnızca gerçek kurbanları arka plana itmeye ve onları yeniden öldürmeye hizmet ediyor. istismar etme süreci. Ah, gerçekten de çok komik. Netflix’te oturup filmi izlemeden önce ızgaraya birkaç sosisli sandviç daha koymayı unutmayın. —Kyle M

Zavallı şeyler

Zavallı şeyler Bu bana çok şey hissettirdi ki bu, bu yılki pek çok film için söyleyebileceğimden çok daha fazlası; bu sebep bile tek başına Yorgos Lanthimos’un kara komedisini listemin başına koymaya yetiyor. Alice Harikalar Diyarında tarzı çocukluğuma yapılan bir yolculuğu her zaman seveceğim ve Emma Stone’un çevresindeki dünyada canlanan ve artık hayatındaki erkekleri geride bırakan bir kadını vücut bulmuş hali, bu saati gerçekten unutulmaz bir anı haline getirdi. —Claire Valentine, kültür editörü

Barbie

Ben söyleyeceğim! Barbie 2023’ün en iyileri listesinde yer alan prestijli film olmayabilir ama sinemadan çıkıp yüksek sesle “Eh, çok eğlenceliydi!” dememi sağlayan tek film oldu. yayın azalıncaya kadar. Ve tabii ki “Feminizm 101”deki bazı diyaloglar biraz utandırıcı. Ancak 30 Rock’ın bu tarzında espriler hızlı, keskin ve çoktur. Ve Greta Gerwig’in Big Mattel’in gözetiminde olduğu kadar yıkımdan da kurtulmayı başarması gerçekten de kutlanmaya değer bir sinemasal başarıdır. Sonunda güldüm, ağladım ve tam olarak neye gülüp ağladığımı merak ettim – başka bir deyişle, bu beni gerçekten çocuk olma ve neler olup bittiğini tam olarak anlamama durumuma geri götürdü (ve bu hoşuma gitti.) –Katie Connor, Genel Yayın Yönetmeni

Bin bir

Teyana Taylor performansıyla aldığı tüm övgüleri hak ediyor Bin birve hatta daha fazlası. Film, kimseyi insanlıktan çıkarmadan, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki insanların karşılaştığı çeşitli sosyal, ekonomik, politik ve kişisel ikilemleri gösteriyor. Karakterler büyüleyici, kusurlu ve incelikli (gerçek insanların çoğu zaman olduğu gibi). Ve sonu şimdiye kadar bir filmde gördüğüm en iyi dönüşlerden biri. –Ivana Cruz, sanat yönetmeni

radikal

gördüm radikal bu yılki Sundance’te çünkü Eugenio Derbez orada ve ben onun uzun süredir hayranıyım. Olağanüstü bir gerçek hikayeyi inanılmaz derecede iyi tasvir ettiği için sevdim. Derbez, kariyerini öğrencilerine hayatlarını iyileştirmelerine yardımcı olacak şekilde öğretmeye ve rehberlik etmeye adamış Meksikalı bir eğitimci olan Sergio Juárez Correa rolünü zekice oynuyor – bu hükümetin yerleşik müfredatına karşı çıkmak anlamına gelse bile. Bize bazı öğretmenlerin gerçek süper kahramanlar olduğunu hatırlatıyor. Meksika’da sınıra yakın yaşamla ilgili iyimser tasvirlere pek sık rastlamıyoruz ve bu film her ne kadar yürek parçalasa da herkesin izleme listesinde yer almalı. —IC