admin Gerhart, partner taşıma, itfaiyeci taşıma ve harici bir yükü hareket ettirmeyi içeren diğer hareketler “sarsmayı simüle edebilse de”, sarsılmayla karşılaştırılabilecek bir egzersiz olmadığını söylüyor. Gerhart, faydaların sporcunun işlevselliğini engellemek yerine artırması için bunun dikkatli bir şekilde programlanması gerektiğini tavsiye etti.
Zorlu zorluklar hakkında ne bilmeliyim?
Kasım 2010’da McCarthy ilk GORUCK Challenge’ı başlattı. McCarthy, Columbus Circle’da 60 taş topladı ve sabah saat 1:30 civarında bir grup, bunları sırt çantalarında taşımak için toplandı. “Sınıf geldiğinde ‘Tamam, onları sırt çantanıza koyun, beni takip edin’ dedim. Beş dakika sonra işleri bitti Toprak numunesi Central Park’taki bu gölde.” Bunun “insanların aç olduğu gerçek bir geçiş töreni” olduğunu söylüyor.
Bugüne kadar GORUCK 10.000’den fazla etkinliğe ev sahipliği yaptı ve McCarthy, “yoga ve koşuya uygun yeni bir fitness kategorisi yarattı, seçim sizin” diyor. McCarthy, bu toplulukları yaratarak insanları bir araya getirdiğini ve onların fiziksel ve zihinsel sağlıklarını güçlendirdiğini düşünüyor; bu da onu aşırı derecede optimize edilmiş rutinler ve protokollerden daha çok ilgilendiriyor. “Etkinlik esastır” diyor ve ekliyor: “Bu yaşam tüyolarının tümü temelde işe yaramıyor.”
Orduyla bağlantısı nedir?
McCarthy ilk olarak orduda bir kondisyon gereksinimi olarak rucking’i öğrendi. Görevdeyken sırt çantasıyla gezerek geçirdiği en uzun ve en kötü zaman, 125 kiloluk sırt çantasıyla uçaktan atladıktan yaklaşık 20 saat sonraydı. “Bu, Roma Lejyonerlerinden İngiliz SAS’ına ve tüm piyade birliklerine kadar, bir şeyler taşımanız gereken her yerde, askeri birimler için her zaman bir sınav olmuştur” dedi. “Uzun zamandır ortalıkta dolaşıyor ve biz onu icat etmedik.” Aynı zamanda, kızışmanın bir tür sağlık mucizesi modası olduğunu da görmüyor.
“Bu, icat ettiğimiz yeni bir makine ya da her şeyi iyileştirecek bir grup değil. Gerçekten yoklar” diyor. GORUCK’un derin askeri kökleri olmasına rağmen, temel bir iş bileşeni değildir. McCarthy, “Silahlı kuvvetler arasında Rucking’e olumlu bakılmıyor” diyor. “Ordu bunu en uç noktalara taşıyor.” Bildirmek gerekirse, sivillere tavsiye ettiği itişme çok daha hafif, daha az yoğun ve uçak gerektirmiyor.
Sarsılma deneyimim nedir?
Saatlerce kullanımdan sonra GORUCK’un GR1 sırt çantası (345$’dan başlayan fiyatlarla) ve 30 kiloluk ağırlık plakası (120 $), rucking’in çekiciliğini anlıyorum. Koşmaktan daha az sinir bozucu ve yürümekten daha az sıkıcı. Egzersiz yapmak yeterince berbattı ama bazen sokakta kaldırıma vurduğumda olduğu gibi dizlerimin ağırlığını hissetmiyordum.
Kapalı bir paraşütle atlama tesisinde şirket içi ekip kurma egzersizinden sonra meslektaşlarıma daha fazla yaklaşamadım. Bunun yerine labrumumla olan ilişkimi gerdim; bu daha sonra yoğun rekonstrüktif cerrahi gerektirecek bir yaralanmaydı. Omuz yaralanmaları sarsıntı sırasında sık karşılaşılan bir sorundur ancak sırtımda ağırlık çantasıyla geçirdiğim saatlerde herhangi bir rahatsızlık veya ağrı hissetmedim.
Brooklyn sokakları, Queens’teki yokuşlu bir yürüyüş ve New England bölgesindeki bazı patikalar da dahil olmak üzere çeşitli alanları kapsayan yürüyüş testim sırasında, aktivitenin kalp atış hızım üzerindeki etkilerini görebilmek için WHOOP üyeliğimi yeniden doldurmayı düşündüm. ve sarsıntı sırasında ve sonrasındaki anlarda diğer hayati belirtiler. Ancak bu harika derecede düşük teknolojili çabaya gelişmiş teknolojinin eklenmesi çelişkili geldi. Ben de bunun bedelini ödemek istemedim.
