admin Küresel moda markalarının hazır giyim işçilerinin ücretlerini yaşanabilir bir ücrete yükseltmeyi taahhüt etmesinden on yıl sonra, ilerleme yavaş kalıyor. Wall Street Journal’ın haberine göre, yaklaşık 600.000 kişinin H&M için çalıştığı Bangladeş’te, işçiler 2023’ün ilk yarısında ayda ortalama 119 dolar kazanıyordu; bu da 194 dolarlık asgari ücret sınırının altındaydı.
Taraftarlar, tedarikçi fabrikalar için daha yüksek ücret düzeylerinin getirilmesi için baskı yapıyor ve net bir uygulama planına olan ihtiyacı vurguluyor. H&M ve Inditex gibi Batılı markalar toplu pazarlığın önemini vurguluyor ancak birçok satın alma pazarında bağımsız sendikalar kısıtlanıyor.
Maliyet baskısı nedeniyle hızlı moda sektöründe ücretler düşük kalıyor
Perakende fiyatlarını rekabetçi tutmak ve kar marjlarını korumak için moda markaları genellikle tedarikçilerine üretim maliyetlerini en aza indirmeleri konusunda ciddi baskı uygular. Bu genellikle dünyadaki en düşük ücretli sanayi işçileri arasında yer alan hazır giyim işçilerinin ücretlerinin baskılanmasıyla sonuçlanıyor. Maliyetleri düşürmeye ve karşılanabilirliği sürdürmeye odaklanmak, tedarikçilerin daha yüksek ücret ödemesi için zor bir ortam yaratarak hızlı moda sektöründe süregelen düşük ücret sorununa katkıda bulunuyor.
Bangladeş’teki son protestolar hükümetin talimatıyla asgari ücretin 75 dolardan 113 dolara çıkarılmasına yol açtı, ancak bu birçok kişi tarafından yetersiz görülüyor. WSJ’nin haberine göre, aralarında Puma ve Patagonya’nın da bulunduğu bazı şirketler, bazı fabrikalarda geçinmeye yetecek ücret ödemediklerini kabul ederek sektörün karmaşıklığını vurguluyor. H&M’in çabalarına rağmen ücretler üzerindeki etki mütevazı kalıyor ve bu da sürdürülebilir değişime yönelik daha geniş ve daha işbirlikçi yaklaşımlara yönelik çağrılara yol açıyor.
