admin “Davetlilerin podyumlarıma şunları söylemesini istemiyorum: Vay vay, ve ertesi gün bunu unutun” diyor. İnsanların tasarımlarının kalitesini ve gizli ayrıntılarını takdir etmesini istiyor; onların bunu hayal etmelerini ve dört ay içinde mağazalara gidip “alıp giymelerini” istiyor.
Neredeyse öğle vakti ve genellikle sabah 9’da ofiste olan De Sarno’nun işe başlaması gerekiyor. Sokakta siyah bir Gucci ceket giyiyor ve üzerinde “Metalik” yazan siyah Gucci deri bir çanta taşıyor. İlk LACMA’m. Beyaz Gucci spor ayakkabılarının dillerindeki yeşil ve kırmızı çizgiler, Luce’un ekibinin Ancora defilesi için hediye ettiği tasmayla eşleşiyor. “Gucci’yi benden daha çok seviyor” diyor ve Luce’un, kavramanın uzun sosisli köpek versiyonu olan yeni “Bassotto” için ilham kaynağı olduğunu açıklıyor.
De Sarno ziyaret ettiği yerleri (“tek tip değil, farklı insanların olduğu Piazza Farnese’deki Fellini benzeri buluşma yeri”) ve ziyaret etmediği yerleri (“herkesin gittiği bir şarap barı”) belirtiyor. ve böylece – hayır”). Pantheon’dan ve turistlerle dolu sokaklardan kaçınarak, Roma’nın merkezindeki zanaatkârların kaybının yasını tutuyor ve bununla birlikte Gucci’de yeniden tanıtmak istediği bazı İtalyan zanaatkarlık gelenekleri, iyi tat ve kaliteyi de beraberinde getiriyor. “İtalyanlık teknik bilgidir” diye açıklıyor. “Fransız markalarının tamamı İtalya’da üretim yapıyor. Bu zaten bir açıklama: Dior var, Chanel var ama bu şeyleri yapan biz İtalyanlarız, bu ürünlere dokunan ve onlardan bir şeyler yaratan biziz. Onlar bizim dedelerimiz, teyzelerimiz, amcalarımız ve akrabalarımızdır.”
Ama aynı zamanda “dünyada yaşayan bir İtalyan olma” duygusunu da aktarmak istiyor. İtalyanım ama dolce vita’yı yaşamıyorum. Brüksel’e, New York’a gidiyorum ama bir İtalyan olarak gidiyorum. Benim için İtalyan olmak, niteliklerimizi dünyaya taşımak anlamına geliyor.” De Sarno’nun Gucci’sindeki kıyafetleri ve mağazaları kendi kültürünün ve mirasının elçileri olarak görüyor.
Yürürken De Sarno, Roma’nın çöplerinin ve kırık camlarının yanından geçiyor – “Hiç aşık olmadığım bir şehir” diyor (Milano’yla karşılaştırıldığında Roma’nın “hiç de özgür bir şehir olmadığını” söylüyor). .) Via del Corso’yu geçiyor, tasmasını hafifçe çekerek “Andiamo, Luce” diyor ve Gucci genel merkezine giriyor – en azından şimdilik burada istediğini yapabilir.
Ocak 2023 itibarıyla modanın en yakın çevreleri dışında çok az kişi De Sarno’yu duymuştu. Michele, Gucci ile yollarını ayırdığında, olası halefler arasında markanın stüdyo tasarım direktörü Remo Macco ve uzun süredir Gucci tasarımcısı olan Davide Renne yer alıyordu.
Ancak Pinault’nun söylediği gibi, şirket içindeki adaylar yeterince deneyimli değildi, bu yüzden sıkı bir işe alım süreciyle dışarıya baktı; Gucci’nin uzun süredir içeriden terfi etme geleneğini kırıp Kering uygulamasına sadık kaldı, En iyi yetenekleri içeriden bulma, kamera ARKASI. De Sarno’nun devreye girdiği yer burasıdır.
De Sarno, yüce ofisinde freskler altında yerken risotto öğle yemeğinde bana “Dev Gucci – ben Sabato’yum” diyor. “Ben yaratıcı yönetmen olmuş bir şarkıcı ya da yaratıcı yönetmen olmuş bir aktör değilim” diyor. “20 yıldır tasarımcıyım. Kıyafetlere dokundum, değiştirdim, modifiye ettim, icat ettim. Bu işin nasıl yapılacağını bilen birini seçtiler – beğenseniz de beğenmeseniz de, bu başka bir hikaye – ama ben bunun nasıl yapılacağını kesinlikle biliyorum.”
Pinault, De Sarno’nun LACMA’da ilk elden gördüğü enerjinin yanı sıra olgunluğu ve sabrından da etkilendiğini söylüyor: De Sarno, her şeyi bir anda yapmaya çalışmak yerine işini yavaş ama emin adımlarla yapıyor ve koleksiyonları birer birer genişletiyor gibi görünüyor diğeri.
Yine de Gucci gibi büyük bir markanın tüm pazar araştırmalarına ve reklam bütçelerine rağmen moda başarısı bir bilim değil, bir simya olarak kalıyor. Michele 2014’te en üst pozisyona aday gösterilmek istediğinde, Pinault onun kim olduğunu bile bilmiyordu; ancak ilk – ve birçoklarına göre çılgın – şovu, son derece başarılı ve kazançlı bir kariyere giden yolda alışılmışın dışında ilk adım oldu. seyahat. De Sarno, Kering’in tüm düğmelerine (lüks, gelişmişlik, seksilik ve giyilebilirlik) dokunabilir, ancak zamanın ruhunu yakalamak başka bir konudur.
