admin Yıl sonunda GQ, 2023’ün en etkileyici fikirlerini, trendlerini, kişilerini ve projelerini yeniden ziyaret ediyor. Yıl sonu kapsamımızın tamamı için burayı tıklayın.
William Oldroyd’un psikolojik gerilim filminin başrolünde EileenTakıntılarla ve tuhaflıkla mücadele eden genç hapishane yöneticisi olarak Thomasin McKenzie muhteşem; aksanı daha az. İşyerinde kendine güvenen, gösterişli yeni terapiste (Anne Hathaway) takılıp kalırken ve evde alkolik eski polis babasıyla (Shea Whigham) çatışırken, Eileen’in kız çocuksu saflığı yerini daha gergin bir kendine hakim olmaya bırakıyor – ama tüm bunlar 60’ların Massachusetts’ini birkaç Sam Adamses’tan sonra geçmiş Noel’in ruhu kadar çağrıştırmayan bir Nefesli yarı aksanlı konuşmasında konuşuyor. Kayıtlı tarihteki hiçbir insan McKenzie’nin gerçek sesine sahip olmadığı gibi, hiç kimse böyle konuşmamıştı; hem kötü niyetli hem de utangaçlıkla çalınabilen, tüm yüksekliklerde kristal netliğinde bir fısıltı. (İçinde Dün gece Soho’da(bunu her iki yönde de kullanıyor.) Eski suçlular Julianne Moore gibi sadece hedefi kaçırmıyor. 30 Kaya veya Vera Farmiga Ölmüş. Kesin olmaktan çok büyüleyici olan yeni bir vokal alanına giriyor.
Bay State aksanını taşıyan en iyi film 2016 yapımıdır Manchester’da deniz kenarında, bazı aktörlerin tuzlu Nawth Shaw lehçesinde ustalaştığı ve diğerlerinin umursamadığı. Nüfusu çoğunlukla bölgesel olarak belirsiz normal vatandaşlardan ve merkezi bir kadroya sahip birkaç dağınık kasaba halkından oluşan gerçek Massachusetts’te durum böyledir. Eyalet genelindeki farklılıklar ve benzerlikler bu yıl filmlere olan ilgiyi artırdı ve onları, Carhartt’ın artık gözden kaçan kum ve çakıl özgünlüğünden sorumlu olan telaşlı akademisyenler veya mavi yakalı işçilere ilişkin ortak stereotiplerin ötesine bakmaya teşvik etti. Her zaman yanlış olmayan bu karikatürlere ara sıra sevgiyle selam veren küçük bir avuç film, bölgenin kültürel topografyasının haritasını çıkardı ve tüm yolların Boston’a değil, ortak bir psikolojik merkeze, yani baskıya gittiğini buldu. Massachusetts’in gerçek mirası, yalnızca kızarmış deniz ürünlerinde ve spor etkinlikleri sonrasında çıkan isyanlarda değil, aynı zamanda içeride gizli kalan veya açıkça görülen sorunlarla yüzleşmeyi kararlı bir şekilde reddetmesinde de yatmaktadır. Bu alanlarda kendinize karşı dürüst olmak inanılmaz derecede zordur.
İçinde Manchester’da deniz kenarındaBu sertlik gerçek ve mecaziydi; Kederli bir oğul, kaya gibi sert toprak bir cenaze törenine izin verecek kadar eriyene kadar babasının cenazesini engellemek zorundadır ve en dokunaklı olay, uzun süredir ayrı olan bir çiftin şans eseri bir karşılaşma sırasında kendilerini zar zor konuşmaya ikna etmesiyle ortaya çıkar. Bazı şeyler hakkında konuşmamak yerel DNA’da var; Püritenlerin kurduğu ve her ikisi de kısıtlamayı iyi Hıristiyan erdeminin temel ilkesi olarak gören İrlandalı Katolikler tarafından inşa edilen bir devletin üzerinde dolaşan önemli bir kavram.
Mevsimlik slasher’ında Şükran GünüNewton yerlisi Eli Roth, bazı sağlam bölgeler arası tokat atışları yapıyor; Kara Cuma indirimi kanlı bir hal aldığında Roth, barikatları yıkan pisliklerin Hannover’den gelen ziyaretçiler olduğunu tespit etmeye çalışır. Ancak yaratıcı sakatlamalarına rağmen, Plymouth setindeki film yinelenen dar görüşlü işten çıkarma temasıyla bir arada tutuluyor. Üç kişinin ölümüyle sonuçlanan kapı açılma izdihamından bir yıl sonra, oyma bıçaklarıyla silahlanmış bir katil, tüm tatsızlıkları arkalarında bırakmaya aşırı istekli oldukları için kasaba halkına saldırır ve ısrarla mutlu olan yüz, aynı zamanda yaslı son kadın Jessica’nın da (Nell) dahil olduğu bir şeydir. Verlaque) hayal kırıklığına uğradı.
