2023 yılında bir cumartesi günü saat 20.00, 30. doğum günüm ve ben tek başıma ayakta duruyorum, taş gibi soğuk ve ayık, kalabalık bir İtalyan restoranında Robbie Williams’ın “Melekler” şarkısını söyleyerek feryat ediyorum. O ana kadar karaoke her zaman alkol olmadan asla yapmayacağım bir şeydi, bunun nedeni kısmen insanların beni yargılamasından ya da utanç verici bulmasından korkuyordum. Ama burada bir yıl boyunca ayık kaldım, eylemlerimin tamamen farkında olmanın, hem sevdiklerim hem de yabancılarla çevrili olmanın ve en ufak bir sosyal kaygı hissetmemenin çılgın ve coşkulu hissinin tadını çıkarıyordum.